1. Ikurrina Ajuria Enea Jauregian
Ajuria Enean astindu zuen lehen ikurrina. Eusko Jaurlaritzaren armarria arautzen zuen dekretua onartu ondoren, armarri hori zuen beste batek ordezkatu zuen.
Iñaki Betanzosen bizitzari buruz bere familiak DEIA egunkarian idatzi zituen lerro batzuk berreskuratuko ditugu, dohaintza egin eta aste batzuetara hil zela eta.
Iñaki Betanzos, familia, lana, militantzia, eskuzabaltasuna, pasioa...
Santurtziko EAJko lehen uri buru batzarreko kidea
Bere azken zerbitzua Ajuria Enean 40 urtez gorde zuen lehen ikurrina Abertzaletasunaren Museoari ematea izan zen
Familia Betanzos
07·10·24
Urriaren 4an Santurtziko Mamarigako Elizan Iñaki Betanzosi agur esan genion.
Ezagutu genuenok badakigu Virgen del Mar plazan hartuko gintuela bere umore ona erakutsiz, irribarre eta agur pertsonalizatu batekin gutako bakoitzarentzat, gehienetan, Elizaren barruan erreproduzitu ezina izango zena.
Denak sartu ginenean, hiltzeko beldurrik ez zuela esango zigun, ziur baitzegoen bere Ama, Aita, anai-arrebak eta gainerako maiteak bere zain zeudela. Era berean, gaineratuko zuen, bere izaera kezkatia zela eta, bere menpekotasun fisikoko azken hilabeteetan, bere alabak, bere bilobek eta, baita ere, “bere gizonek” “ondo artatu” zutela.
Nortasun arranditsukoa, hiru zutaberen inguruan zebilen bere bizitza:
Lehenik eta behin, familia. Dena gutxi iruditzen zitzaion bere senide maiteenentzat. Lau bazituen, hiru ematen zituen, eta gainerakoa ez zuen beretzat gordetzen, geroago emateko baizik.
Eskuzabaltasun pertsonifikatua zen.
Lehenengo bere gurasoekin, Teodora sardina-saltzailearekin eta Manolin arrantzalearekin, bere anai-arrebekin.
Gero, Txaro emaztea ezagutu zuenean, familia handitu zuen, baita haren anai-arrebekin ere.
Behar garaiak ziren, baina, berari irakatsi zioten bezala, “bost jaten dituzten lekuan, sei, zazpi edo behar direnak jaten dituzte”.
Mari Mar alaba ezin izan zen inoiz alaba bakar sentitu, ez baitzen Aita deitzen zion bakarra. Bere bilobak, ilobak eta baita iloben seme-alabak ere, Erandio Goikoan dagoen Larrondo Barrira hurbiltzen ginenean, Amatxu Txaro eta Aita Iñakiren etxera joaten ginen.
Lana izan zen beste zutabeetako bat. Ez bakarrik aurrera egiteko tresna gisa, baizik eta bere ospe pertsonala eta bere buruarenganako maitasuna jokoan jartzen ziren espazio gisa.
Berdin zion eraikuntzan ari zen, itsasoz haraindiko bere denda ospetsuari ekinez edo Administrazioan zerbitzu egiteko bokazioa zabalduz.
Hori bai, bere lanaldia amaitzen zuenean edo asteburuetan, baratzean egiten zuen lan, auzokidearekin batera mokadu handiak eginez, ea nork amaitzen zuen bere lur-zatia erein aurretik.
Azken zutabea bere aktibismo sozial eta politikoa izan zen.
Euskal kulturarekin zerikusia zuten taldeetan edo kirol klubetan inplikatu zen, Mamarigako futbol taldean adibidez, bertako presidente izan zelarik.
16 urterekin, diktadura betean, Euskal Herriaren kausaren aldeko konpromisoa hartu zuen. Bere ideien defentsan grina izan zuen, eta injustizien aurrean errebelatzen zen erraietasunak buruko minen bat eragin zion bere emazte Txarori, apala eta diskretua bera den bezala; baina beti izan zuen bere baldintzarik gabeko babesa.
Klandestinitatean, ohikoa zen bere furgoneta muga zeharkatzen ikustea propaganda jasotzeko (gero ere banatzen zuen) edo erbesteratu behar zuten militantziako kideak ezkutuan eramateko.
Euzko Alderdi Jeltzaleko afiliatua, Santurtziko lehen Uri Buru Batzarreko kide izan zen diktadura ostean. Hori dela eta, 1981eko estatu kolpean, afiliazioaren datuak jasotzen zituzten fitxak Batzokitik eraman eta kolpeak porrot egin arte zaintzeaz arduratu zen.
Auziari eskaini zion azken zerbitzua Ajuria Enean zabaldu zuen lehen ikurrina Euskal Abertzaletasunaren Museoari ematea izan zen, 40 urtez baino gehiagoz bere esku izan zuena.
Izan ere, politikan makina bat pasadizo egin zituen.
Azkenaldian, diktadura osteko lehen Eusko Jaurlaritzan sartzeko lan finko eta ondo ordaindua utzi zuenean errepikatzen zuen gehien. Gogoratzen zuen bere Amaren eta bere Aitaren harrotasun aurpegia ikusteak beste edozerk baino gehiago balio zuela.
Familia, lana eta militantzia; eskuzabaltasuna, norberaren maitasuna, konpromisoa eta pasioa. Horrelakoa zen gure Aita Iñaki.
Iñaki Betanzos Sotok emana
Erregistro Zenbakia: 24/0386
Neurriak: Zabalera: 193 cm x altuera: 109 cm
