Manuel Campomanes, Eusko Jaurlaritzako Osasun sailburuaren marrazkia
Manuel Campomanes Alvarez: Sinesmen Irmo eta Adore Haundiko Gizona
Manuel Campomanes Alvarez Asturiasen jaio zen, langile-familia batean, eta bere bizitza ideal errepublikanoekiko eta justizia sozialarekiko konpromiso sakonak markatu zuen. Gazte-gaztetatik, giza duintasuna eta eskubide-berdintasuna errespetatzeko joera irmoa erakutsi zuen, bere bizitzan zehar bere erabaki pertsonal eta politiko guztiak gidatuko zituen uste sendoa.
Manuel Piedad Aranagarekin ezkondu zen, eta hiru seme-alaba izan zituzten. Familia Barakaldora joan zen bizitzera, bere emaztearen jaioterrira, eta Manuel berehala integratu zen bertako komunitatean. Barakaldon aurkitu zuten bere ideologia errepublikarrak eta izaera solidarioak garatzeko esparru emankorra. Hemen hiriko bizitza politiko eta sozialean aktiboki murgildu zen, Barakaldoko Errepublikar Elkarteko kide nabarmena izanez. 1931n, Errepublikaren goraldi betean, zinegotzi aukeratu zuten, pasioz eta dedikazioz beteko zuen lanpostua, beti ere herritarren zerbitzura.
Bere alderdi politikoaz gain, Manuelek futbolarekiko grina handia zuen, 1934-1935 denboraldian Barakaldo Futbol Clubeko presidente izatera iritsiz. Kirolarekiko zuen maitasunak gizarteko sektore ezberdinen arteko integrazioa eta elkarlana sustatzeko nahia islatzen zuen.
Manuelek, bere printzipioei leial, “Sastrería Barakaldo” izeneko jostundegia ireki zuen Barakaldon, eta bertan bere ogibidean aritzeaz gain, emakume askori lana eskaini zien, genero berdintasunarekin eta duintasun ekonomikoarekin duen konpromisoa erakusten zuen keinua. Lanarekiko ikuspegia beti izan zuen justizia zentzu batek markatua, bere langileei bidezko ordainsaria ematea bilatuz, eta horrek, onura pertsonalak kendu zizkion arren, bere idealekin bat zetozenek errespetatutako figura bihurtu zuen.
Sufrimendu pertsonalak eta ezbeharrak gorabehera, Manuelek ez zuen inoiz amore eman erregimen frankistaren presioaren aurrean. Frankismoarekiko erabateko gaitzespena zuen. Erregimenarekin edozein modutan kolaboratzeari uko egin zion, ezta bere balkoian bandera frankista jartzea bezalako keinu sinbolikoekin ere, eta horrek errepresalia ugari ekarri zizkion.
Jazarpen horien ondorioz, Manuelek Barakaldon zuen etxea utzi eta Nafarroara joan zen, "Manuel Montes" izena hartuz oharkabean pasatzeko. Azkenean, muga zeharkatu eta Baionan finkatu zen, eta han bizi izan zuen bizitza osoa, familiarengandik aldenduta, baina beti tinko bere printzipioetan.
Bere bizitzak beste norabide bat hartu zuen 1946an, Jose Antonio Agirrek zuzendutako erbesteko Euzkadiko Gobernuak Osasun Sailburu kargua eskaini zionean. Manuelek bere herriaren ongizatearen alde lanean jarraitzeko uste sendoarekin onartu zuen, nahiz eta erbesteko egoera zailen bidez izan. 1946tik 1960ra arte, ohorez bete zuen kargu hori, beti bere pentsamendu errepublikanoari eta justizia sozialari leial.
Manuel Campomanes Alvarez sinesmen sakoneko gizona izan zen, eta bere bizitza justizia sozialaren, pertsonen duintasunaren eta eskubide berdintasunaren aldeko borrokak markatu zuen. Bere ondarea bere lurrarekiko eta jendearekiko kemenaren, osotasunaren eta maitasunaren lekukotasuna da; balore horiek bizirik diraute ezagutu zutenen oroimenean, eta euskal abertzaletasunaren historian diraute.
Baionan hil izanak, sorterritik urrun, ez zuen bere ondarea itzali. Gaur egun ere, haien bizitza inspirazio-iturri da askatasunaren, justiziaren eta giza eskubideen alde borrokatzen direnentzat.
Bere biloba Pilar Campomanesek dohaintzan emana
Data: 1937/1938
Inbentario zk.: 24/0875
Neurriak: Altuera: 66 cm x zabalera: 45 cm
